Nga nje dite Normale tetori

Zakonisht shkruaj mbremjeve, pasi e kam konsumuar nje pjese te mire te intenerarit. Ne dhomen time te vogel, ne tavolinen e shkrimit boje pane qe qendron prane dritares me perde blu dhe te kaltra. Ndiej ajrin e nates tek hyn brenda dhe mundohem te riprojektoj cfare ka ndodhur gjate dites per te ekstraktuar perjetimet dhe, ne varesi te le te shkruar dicka qe do mund ti ringjalle perjetimet. Tani jam ne oren e Historise. Profesori i Historise eshte tip i qete horizonti i te cilit duket te shkoje shume pertej godines vetem se, per te mbajtur ritmin ne oret e tij duhet minimalisht te jesh ulur ne bangat e para, dhe une nuk jam.
U perpoqa me heret te "kameleonoja" ne biblioteke por, kishte kaq shume gjera qe me vinin ne kokeSyte kureshtar te studenteve pereth ishin deri diku membrane penguese per te arritur kontaktin mes meje dhe meje. Gjithcka mund te mendoja ne ato momente ishte se si pas disa kohesh nuk do duan ti fshehin shikimet kureshtare, ndoshta nje pjese e tyre do me pershendesin shlire ndoshta, ne rastin me te mire, do me konsiderojne nje prej tyre
Moti sot perngjet me ate te nje dite vere, me diell ca me pak zhurites. Zeri i profesorit nuk me shqeteson, as zhurma e lavazhit prane kateve perdhese. Cfare prej brenda doja ta hidhja ne leter tani eshte ajo qe ndodhi teksa vija ne shkolle me autobus. Ndersa hipi ne te, kuptoj se dicka nuk shkoi sec duhet, si ne flash. Nje vajze me afrohet dhe me ze te ulet me thote: -Hidh nje sy ne cante, dikush futi duart ne te. I buzeqesh, e i them se ne te nuk kishte asgje me rendesi. Fenomeni i "xhepllikut" eshte.. nuk e di, zgjedhja e gabuar e individeve te caktuar, ne momente te deshperuara. Jam e sigurt qe nuk duhet te jete i paqte, i kenaqshem apo dicka e till pozitive si profesion. Eshte e lehte te paragjykosh, gjithkush mund ta beje mirepo, jam e sigurt se pakkush do bente kte zgjedhje pa u influencuar nga rrethanat.
..Jo se historia e Shqiperise nuk eshte interesante por i ashtuquajturi gjen kreativ ka mardhenie te komplikuara me realitetin.
Dhe vazhdojme.. (shpresoj nje dite te kem shkruar dicka qe profesori do mund ta perfshije ne listen e vete te leximeve, i pelqeu shkrimi me duket xD) Dua te kthehem tek ajo vajza. Mesova se ishte nga presheve dhe studionte ne Politeknik. Mesova gjithashtu se i kishte vendosur qellime vetes dhe me erdhi mire madje, ndersa u shoqeruam deri prane shkolles me tregoi se si i bente pershtypje qe kohen e mundesive e pergjysmonin kafet, se si eshte e veshtire te ruash mardhenie te mira me studentet pasi profilizohesh ne rangun e te suksesshmeve.. dhe zeri i dridhej.
Ne cdo njohje te re merr nga esenca e invidit, ne cdo njohje te re, eshte me e lehte te thithesh pozitivitetin. Ndajme te njejtat shqetesime.. ndoshta jo. Ndajme te njejtin vizion.. ndoshta jo. Ndajme te njejtat vendbanime, kombesi, bindje, histori, fe, gjuhe.. ndoshta jo. Ndajme te njejtin univers. Faleminderit. Nje xhevahir me teper ne thesarin tim te njohjeve njerezore.